Ραδιόφωνο και σκυλάδικα ...

Γενικά είμαι ένα άτομο που ακούει πολύ ραδιόφωνο.
Στο αμάξι έχω CD & Mp3 τα οποία δεν έχουν παίξει σχεδόν καθόλου και αυτό γιατί προτιμώ το ραδιόφωνο.
Μου αρέσει να ακούω καλή μουσική και έτσι αποφεύγω να βάζω σταθμούς τύπου "ρυθμός", "Λάμψη" κτλ κτλ... Όχι ότι κάποιες στιγμές δεν τους ακούω, αλλά πολύ σπάνια.
Και ποτέ δεν ακούω κάποιον συγκεκριμένο σταθμό πάνω από 1 -2 μήνες γιατί τον βαριέμαι.
Πριν από λίγες μέρες λοιπόν έβαλα να ακούσω "Κόσμος". Είχε ένα πολύ ωραίο tango, πολύ καλά ενορχηστρωμένο και με ωραία μελωδία...
Το συγκρότημα λεγόταν Gotham project ή κάπως έτσι.
Άκουσα κι άλλα tango εκείνη την ημέρα, ώσπου έφτασα στο μαγαζί όπου εργάζομαι και έτσι έκλεισα το ράδιο. Το βράδυ που σχόλασα έβαλα πάλι ράδιο, πάλι "Κόσμος" και άκουσα μια από τα ίδια .... Για να μη τα πολυλογώ επί 4-5 ημέρες άκουγα το ίδιο στυλ και κατά 90% τα ίδια τραγούδια...
Έτσι λοιπόν άλλαξα σταθμό και έβαλα "Εν - Λευκό" και surprise !!!
ΕΙΧΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ !!!
Λέω από μέσα μου εντάξει, θα έτυχε. LOL
Μετά από 1 ώρα ακρόασης κατάλαβα όμως ότι δεν έτυχε..... πέτυχε!
Κοιτάξτε τώρα να δείτε τι "παίζει" στην όλη υπόθεση ...
Για κάποιες ημέρες μετά υπάρχουν κάποια "lives" στην Αθήνα με "Αργεντινέζικα" (και τέτοιου τύπου) συγκροτήματα. Έτσι λοιπόν οι επιχειρηματίες φρόντισαν να παίζουν όλοι οι σχετικοί (κατά έναν τρόπο σταθμοί) όλη την ημέρα αυτές τις βλακείες! ΝΑΙ βλακείες, γιατί αν τα ακούσεις καμιά 500αριά φορές που τα άκουσα εγώ καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για μια πολύ βαρετή και μονότονη μουσική, παιγμένη με πολύ τέχνη αλλά χωρίς κάτι άλλο αξιόλογο.
Εδώ που τα λέμε προτιμώ χίλιες φορές καλύτερα να ακούω Ζαμπέτα, Παπαϊωάννου, Άκη Πάνου κτλ που μπορεί να μην ήξεραν τι σημαίνει η λέξεις αρμονία, αντίστιξη κτλ αλλά ήξεραν να τα χρησιμοποιούν !

Τώρα βέβαια θα με ρωτήσεις, καλά ρε φίλε όλα αυτά που γράφεις, αλλά τι σχέση έχει ο τίτλος του θέματος με αυτά που γράφεις???

Αυτοί οι τύποι που έχουν αυτά τα μαγαζιά με τα δήθεν ποιοτικά Lives μήπως έχουν και τα μαγαζιά που παίζουν σκυλάδικα???

Λεω..... Μήπως ....

Nηπιαγωγείο ...poly kalo!!!

Ο Μπους επισκέπτεται ένα νηπιαγωγείο και αρχίζει να μιλάει στα παιδάκια για το πόσο μεγάλη είναι η Αμερική, για το πόσο δημοκρατική και σπουδαία... χώρα είναι και για το πώς υπερασπίζεται όλο τον κόσμο, για την τρομοκρατία και για το πώς τελικά θα μας σώσει από όλους τους τρομοκράτες
Αφού λοιπόν τελειώνει μετά από κάνα μισάωρο, λέει στα παιδάκια να κάνουν ότι ερώτηση θέλουν. Σηκώνει το χέρι του ο μικρός Jack, ο πρόεδρος του χαμογελάει και ο Jack αρχίζει: - Έχω 3 ερωτήσεις κ. πρόεδρε:
1. Πώς είναι δυνατόν να είστε πρόεδρος αφού πήρατε λιγότερες ψήφους από τον αντίπαλό σας στις εκλογές;
2. Συμφωνείτε πως η βόμβα στη Χιροσίμα ήταν η μεγαλύτερη τρομοκρατική πράξη της ιστορίας;
3. Είναι αλήθεια ότι θέλετε να βομβαρδίσετε το Ιράκ χωρίς καμία απόδειξη μόνο και μόνο για τα πετρέλαια;

Ο Bush χλωμιάζει, κομπιάζει και πάνω στην ώρα χτυπάει το κουδούνι και βγαίνουν τα παιδιά διάλειμμα. Όταν επιστρέφουν λοιπόν, ο πρόεδρος ξαναλέει στα παιδιά να κάνουν ότι ερώτηση θέλουν. Σηκώνει το χέρι του ο μικρός Danny , ο πρόεδρος του χαμογελάει και ο Danny αρχίζει:
- Κ. πρόεδρε έχω 5 ερωτήσεις:
1. Πώς είναι δυνατόν να είστε πρόεδρος αφού πήρατε λιγότερες ψήφους από τον αντίπαλό σας στις εκλογές;
2. Συμφωνείτε πως η βόμβα στη Χιροσίμα ήταν η μεγαλύτερη τρομοκρατική πράξη της ιστορίας;
3. Είναι αλήθεια ότι θέλετε να βομβαρδίσετε το Ιράκ χωρίς καμία απόδειξη μόνο και μόνο για τα πετρέλαια;
4. Γιατί σήμερα το κουδούνι χτύπησε 20 λεπτά νωρίτερα;
5. Πού είναι ο Jack ;

Antanas Mockus.. osoi de ton xerete.. diabaste..!!!

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια πολύ άσχημη πόλη. Βία, εγκλήματα,
κυκλοφοριακό, ατυχήματα, ναρκωτικά, βρωμιά και γκρίζοι δυστυχισμένοι
πολίτες. Και δεν ήταν καμιά μικρή πόλη, είχε έξι μύρια κατοίκους που είχαν
παραδοθεί εντελώς στην μαυρίλα. Ένα πρωί, ο διευθυντής του Πανεπιστημίου της
πόλης που ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος, εκεί που πήγαινε στη δουλειά του
και βλέποντας την κατάντια της πόλης του, πήρε μια πολύ κουφή απόφαση.
Δήλωσε την παραίτησή του στο Πανεπιστήμιο, λέγοντας πως ήθελε να διευρύνει
την διδασκαλία του και στα έξι εκατομμύρια κατοίκους. Στους μαθητές του στο
Πανεπιστήμιο, ο καθηγητής αυτός ήταν γνωστός για τους περίεργους τρόπους
διδασκαλίας του. Για παράδειγμα, μια φορά που επικρατούσε χάβρα στο μάθημα,
κατάφερε να επαναφέρει την τάξη κατεβάζοντας τα βρακιά του. Γενικά δηλαδή,
εφεύρισκε αστείους και εντελώς ανορθόδοξους τρόπους για να πετυχαίνει το
σκοπό του και περιέργως, πάντα τα κατάφερνε.

Για την προεκλογική καμπάνια του λοιπόν, φόρεσε μια στολή σούπερμαν,
αυτοχρίστηκε "υπερπολίτης" και αμολύθηκε στους δρόμους βάζοντας ταυτόχρονα
υποψηφιότητα για δήμαρχος. Έφερε πολύ γέλιο στον κόσμο αλλά επειδή όπως
έλεγαν, είχε αρκετά ειλικρινή φάτσα, τον ψήφισαν. Ο καινούργιος δήμαρχος
όμως δεν είχε καμία σχέση με τους προηγούμενους. Η πρώτη του κίνηση ήταν να
προσλάβει 420 μίμους και να τους σκορπίσει στους δρόμους της πόλης. Η
δουλειά τους ήταν να χλευάζουν όσους παραβίαζαν τον κώδικα οδικής
κυκλοφορίας. Σιγά, θα μου πείτε. Οι πολίτες όμως (που εννοείται στα τέτοια
τους οι κανόνες οδικής συμπεριφοράς), άρχισαν να συμμορφώνονται γιατί
αποδείχτηκε πως τους πείραζε πολύ περισσότερο η δημόσια κοροιδία, παρά τα
πρόστιμα. Αμέσως μετά, βγήκε σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές και έκανε
ντους κατατσίτσιδος live, κλείνοντας την παροχή νερού ενώ σαπουνιζόταν, για
να δείξει στους πολίτες πώς μπορούν να εξοικονομούν νερό. Και βουαλά! Η
κατανάλωση νερού αμέσως έπεσε.

Όρισε Ημέρα Γυναίκας όπου οι άντρες θα φρόντιζαν τα παιδιά και οι γυναίκες
θα έβγαιναν βόλτα στην πόλη. Αυτό, ήταν ανήκουστο γιατί η συγκεκριμένη πόλη
ήταν πολύ επικίνδυνο μέρος τα βράδια, ενώ οι γυναίκες δεν έβγαιναν βόλτες
σχεδόν ποτέ ως τότε. 700.000 γυναίκες γέμισαν τους δρόμους πανηγυρίζοντας
ενώ ακόμη και o αρχηγός της αστυνομίας ήταν γυναίκα εκείνο το βράδι. Το
καλύτερο; Μοίρασε στους πολίτες ταμπέλες με thumbs up και thumbs down για να
επιδοκιμάζουν ή να αποδοκιμάζουν δημόσια τις πράξεις των συμπολιτών τους.
Πράγμα φυσικά που δεν έχασαν την ευκαιρία να το ξεφτιλίσουν δεόντως αλλά
όλως περιέργως, ειρηνικά. Το ομαδικό κράξιμο ήταν ό,τι έπρεπε τελικά.

Γενικώς σκαρφιζόταν αστείες ή περίεργες καμπάνιες για κάθε τί που ήθελε να
πετύχει, όπως όταν ζήτησε να του τηλεφωνήσει (στο προσωπικό του γραφείο
μάλιστα) όποιος πολίτης συναντούσε έστω κι έναν υποδειγματικό ταξιτζή.
Σύντομα, 150 τηλεφωνήματα συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ομάδα ταξιτζίδων
που ο δήμαρχος ονόμασε Ιππότες της Ζέβρας (αχαχχχ) και είχαν την προσωπική
του υποστήριξη. Ίδρυσε επίσης ταμείο εθελοντικών φόρων για όσους ήθελαν να
δώσουν παραπάνω χρήματα (!) στο δημοτικό ταμείο. Φυσικά και μάζεψε χρήματα.
Τέλος, προσπαθώντας να δείξει πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη ζωή,
ζωγράφισε αστέρια σε κάθε σημείο θανάτου από τροχαίο στην πόλη, πράγμα
εξαιρετικά έξυπνο γιατί το αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο αλλά και ιδιαίτερα
σοκαριστικό.

Όχι, δεν είναι παραμύθι. Πρόκειται για τον Κολομβιανό Antanas Mockus, τον
δήμαρχο της Μποκοτά το 1993. Μετά το πέρας της θητείας του, ο παράξενος
αυτός δήμαρχος, ξεκίνησε διαλέξεις αναλύοντας τα συμπεράσματά του από το
κοινωνικό του πείραμα. Ένα από τα συμπεράσματά του είναι πως η γνώση δίνει
δύναμη αρκεί να καταφέρεις να τη μεταδώσεις μέσω της τέχνης, του χιούμορ και
της δημιουργικότητας. Μόνο έτσι οι άνθρωποι αποδέχονται τις αλλαγές.


Διαβάστε και το ανάλογο άρθρο...

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=74533448