Σταχτες και υστεροφημία!

Δυστυχῶς, ὁ Θεόδωρος Ἀγγελόπουλος ἐτάφη - ἐννοῶ, δὲν ζήτησε νὰ καεῖ.

     Δυστυχῶς, διότι ἔχασε τὴν εὐκαιρία νὰ ἐκδικηθεῖ τὸ Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ (εἶχε δηλώσει πὼς προσπαθοῦσε δυὸ χρόνια νὰ συναντήσει τὸν κ. Παῦλο Γερουλᾶνο) ἔστω μετὰ θάνατον,( ὅπως ἔκανε ὁ Ἰάννης Ξενάκης).

      Ἡ φήμη, λοιπόν, λέει ὅτι ὅταν ἐπίσημη ἀντιπροσωπεία τοῦ ΥΠΠΟ πῆγε στὸ σπίτι τοῦ Ξενάκη, στὸ Παρίσι, γιὰ νὰ ζητήσει τὴν τέφρα του, ἡ σύζυγός του τοὺς εἶπε ὅτι περίμενε αὐτὴ τὴ στιγμὴ κι ὅτι ὁ Ξενάκης τῆς εἶχε δώσει ἀκριβεῖς ὁδηγίες...

      Τοὺς ἄφησε, λοιπόν, νὰ περιμένουν στὸ σαλόνι καὶ σὲ λίγο ἐμφανίστηκε πάλι κρατώντας ἕνα κουταλάκι μὲ στάχτη καὶ μιὰ χαρτοπετσέτα καὶ πάρα πολὺ σοβαρὰ τοὺς εἶπε: «ὁ Ἰωάννης μοῦ ζήτησε νὰ σᾶς δώσω “τ’ ἀρχίδια του”».

 Π. Μήτσου (ἀπὸ τὸ Unfollow No.4, Μάρτιος 2012, σελ.10)